Jak żywić jałówki po zacieleniu?

Przy nadmiernie otłuszczonych jałówkach musimy przygotować się na ryzyko wystąpienia trudnych porodów, zatrzymania łożyska, przemieszczeń trawieńca, pojawienia się stanów zapalnych wymienia oraz innych schorzeń. Z kolei przy zbyt niskiej masie ciała, po wycieleniu możemy spodziewać się znacznego zmniejszenia produkcji mleka, szczególnie w pierwszej laktacji.

Zacielone jałówki (przebywające w odrębnej grupie do 6. tygodnia przed porodem) powinny być żywione jak najprościej, czyli przede wszystkim dobrej jakości paszami objętościowymi, uzupełnionymi specjalistycznymi dodatkami mineralno-witaminowymi. Jałówki pobierają wówczas około 9 kg suchej masy dziennie i jest to poziom optymalny. Koncentracja białka w dawce na poziomie około 12% oraz energii powinna być  znacznie niższa niż w poprzednich okresach odchowu. Skarmianie w tym okresie kiszonki z kukurydzy powinno być ograniczone do minimum.

Dodatek pasz treściwych dla tej grupy jałówek należy stosować wyłącznie w przypadku, gdy jakość pasz objętościowych jest niewystarczająco dobra lub zwierzęta są w słabej kondycji. 

Często hodowcy zadają sobie pytanie: czy cielne jałówki można pastwiskować? Zdaniem prof. Zygmunta M. Kowalskiego, jak najbardziej, jednak konieczna jest wówczas regularna kontrola kondycji ciała zwierząt, gdyż zbyt bogata – pod względem wartości pokarmowej zielonka – szybko może doprowadzić do ich nadmiernego zatuczenia. 

Przygotowującym się do porodu i pierwszej laktacji jałówkom – na 2 tygodnie przed wycieleniem, warto wprowadzić do dawki pasze treściwe i tzw. korektory laktacji. Pozwoli to m.in. na zaadaptowanie się mikroorganizmom żwacza do pobierania dużych ilości pasz objętościowych i treściwych po porodzie.