Kiedy można używać materiału siewnego z własnego zbioru?
Artykuł 23 ustawy z 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, wskazuje, że posiadacz gruntów rolnych może, za opłatą uiszczaną na rzecz hodowcy, używać materiału ze zbioru jako materiału siewnego odmiany chronionej wyłącznym prawem, jeżeli materiał ten uzyskał w posiadanym gospodarstwie rolnym i użyje go na terenie tego gospodarstwa rolnego.
Prawo do używania materiału ze zbioru jako materiału:
Prawo do używania materiału ze zbioru jako materiału:
- dotyczy materiału siewnego bobiku, grochu siewnego, jęczmienia, kukurydzy, lnu zwyczajnego (oleistego), lucerny siewnej, łubinu wąskolistnego, łubinu żółtego, owsa, pszenicy twardej, pszenicy zwyczajnej, pszenżyta, rzepaku, rzepiku, wyki siewnej, żyta, ziemniaka, soi;
- nie dotyczy odmian mieszańcowych i odmian powstałych ze swobodnego krzyżowania się linii gatunków obcopylnych (odmian syntetycznych).
Używanie materiału siewnego bez uiszczania opłaty hodowcy
Ustęp 3 ustawy wskazuje, że bez uiszczania opłaty, materiału ze zbioru jako materiału siewnego odmiany chronionej wyłącznym prawem mogą używać posiadacze gruntów rolnych o powierzchni:
- do 10 ha – w przypadku odmiany chronionej wyłącznym prawem będącej odmianą ziemniaków,
- do 25 ha – w przypadku odmiany chronionej wyłącznym prawem będącej odmianą pozostałych roślin.
Hodowca, który nie pobiera opłaty, ogłasza na swojej stronie internetowej lub na stronie internetowej organizacji hodowców odmiany, w odniesieniu do których nie pobiera tej opłaty i w jakim czasie.
Ile wynosi opłata jaka trzeba uiścić hodowcy?
Wysokość opłaty nie powinna przekraczać wysokości opłaty licencyjnej za daną kategorię materiału siewnego, ustalonej przez hodowcę tego materiału. Hodowca, który pobiera opłatę, jednorazowo przy zakupie materiału siewnego, publikuje tę informację na swojej stronie internetowej lub na stronie i organizacji hodowców. Jeżeli posiadacz gruntów rolnych nie uiszcza opłaty, którą jest zobowiązany zapłacić, hodowca może żądać od niego zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie za każdy dzień zwłoki.
dr hab. Aneta Suchoń
dr hab. Aneta Suchoń
