Chorobę można obserwować na źdźbłach, kłosach, ościach i ziarniakach, ale pojawia się najczęściej tylko na liściach. Plamistość siatkowa cechuje się dużym zróżnicowaniem objawów, co utrudnia jej rozpoznawanie we wczesnych stadiach rozwojowych.
Plamistość siatkowa częściej w jęczmieniu jarym niż ozimym
Z opisów w publikacjach IOR – PIB w Poznaniu ("Metodyka integrowanej ochrony jęczmienia ozimego i jarego" oraz "Poradnik sygnalizatora ochrony zbóż") wynika, że plamistość siatkowa jęczmienia przenosi się z materiałem siewnym, ale źródłem porażenia są też resztki pożniwne i samosiewy, na których do wiosny tworzą się w otoczniach worki i zarodniki workowe. Zarodniki konidialne wytwarzane na pierwszych porażanych liściach przenoszone są z kroplami deszczu oraz przez wiatr na dalsze rośliny. Warto dodać, że plamistość siatkowa mocniej zagraża i występuje częściej na jęczmieniu jarym niż na jęczmieniu ozimym.
Rozwojowi sprawcy choroby sprzyja klimat umiarkowany, a jej nasileniu w łanach jęczmienia sprzyja monokultura i gęste siewy. Idealnymi warunkami do rozprzestrzeniania się plamistości siatkowej jęczmienia są: duża wil...
Rozwojowi sprawcy choroby sprzyja klimat umiarkowany, a jej nasileniu w łanach jęczmienia sprzyja monokultura i gęste siewy. Idealnymi warunkami do rozprzestrzeniania się plamistości siatkowej jęczmienia są: duża wil...
