Sprawcy atakują ziemniaki w każdym sezonie, a wielkość strat zależy tylko od opadów. Tylko susza może powstrzymać zarodnikowanie. Co do wymagań termicznych – zarazie jest to obojętne. Gdy jest upalnie i mokro cały czas tworzą się strzępki infekcyjne, gdy jest chłodno, zamiast strzępek powstają zarodniki pływkowe.
Historia zmian w populacji zarazy
Zaraza ziemniaka (Phytophthora infestans) może rozmnażać się wegetatywnie, występując w postaci jednego z typów kojarzeniowych i płciowo w obecności obu typów A1 i A2. Występujące w populacji sporadycznie tzw. izolaty autogamiczne mają zdolność rozmnażania płciowego zarówno z typem A1, jak i A2. Jak widać, patogen bardzo się zmienił, jest bardziej agresywny i mniej zależny od temperatury. Zaraza ziemniaka stała się genetycznie zróżnicowana, a naukowcy w ostatnich latach zidentyfikowali ok. 20 linii klonalnych dominujących w populacji zarazy ziemniaka w Europie Północno-Zachodniej.
Warto w tym miejscu przypomnieć historię zmian w populacji zarazy. Choć właściwie każdy rolnik uważa sprawcę zarazy za grzyba, to jest to jednak patogen tylko podobny do grzyba. Do końca lat siedemdziesi...
