Młode Koło Gospodyń Wiejskich z wielkimi ambicjami
Na rozmowę stawił się zarząd sierosławskiego KGW Bartosz Karliński – wiceprzewodniczący koła gospodyń i sołtys Sierosławia, Małgorzata Simińska – przewodnicząca i Anna Szeremietiew – członkini zarządu.
– Jestem inicjatorem tego przedsięwzięcia, ale dziewczyny pięknie sobie dają już radę, teraz wspomagam, a właściwie sołectwo współpracuje ściśle z kołem. W Sierosławiu nigdy nie było koła. Tydzień po wyborach, w czerwcu 2024 roku zaproponowałem im założenie koła. Zebrałem tę założycielską dziesiątkę i złożyliśmy dokumenty. Zarejestrowano nas we wrześniu, więc jesteśmy bardzo młodzi, a mamy na koncie już wiele działań – opowiada Bartosz.
Polowanie na dotacje. Jak KGW Sierosławskie Cudawianki szuka funduszy na działania
Sierosław ma 1400 mieszkańców. Wielu to działkowicze albo mieszkańcy Poznania, którzy się tam wybudowali. Bartosz mówi, że sporo jest też osób, które przybyły z różnych stron Polski. Koło, które liczy 21 członków, ma jeden główny cel – integrować te różne grupy. Bo większość jedzie na cały dzień do pracy do Poznania, a do wsi wracają późnym popołudniem.
– Mieszkam w Sierosławiu, ale przeprowadziłam się z Poznania. Jestem nauczycielką edukacji wczesnoszkolnej i uczę plastyki. Nigdy nie przeszło mi przez myśl, że mogłabym należeć do koła, ale kiedy dostałam taką propozycję, nie zastanawiałam się ani chwili – mówi Anna i dodaje, że wiedziała, że założenie koła to papierologia, ale też, że poradzą sobie z nią.
O projektach mieli pojęcie, bo Anna, jako nauczycielka, wiele działań realizuje metodą projektów. Ale nie mieli świadomości, w jakich instytucjach mogą starać się o dotację.
– Siedzimy z Gosią na wszelkich forach, śledzimy wszystkie grupy dla kół. Witkac, generator projektów? Nie znaliśmy, bardzo dziękujemy – mówią chórem i dodają, że właśnie rozpisują projekt w programie „Równać Szanse” Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.
Warsztaty serowarskie i sierosławskie jabłka. Lokalna pasja i tradycja
Oficjalnie działają od września 2024 roku, ale mają na koncie sporo. Jeszcze w czerwcu, przed rejestracją, koło współorganizowało Dzień Dziecka. Chwilę później były gminne dożynki w Lusowie, gdzie stanęło stoisko sołeckie, które obsługiwali wespół Cudawianki i panowie z rady sołeckiej. Z dożynkami połączony jest lokalny międzynarodowy Przegląd Folklorystyczny „Lusowo na Folkowo”.
– Postawiliśmy na grilla i sprzedawaliśmy upieczone przez nas szarlotki. Mamy w Sierosławiu sadownika, który ma pyszne jabłka. Już uczyniliśmy je elementem naszego logo. Chcieliśmy go tymi szarlotkami wyróżnić i pochwalić się takim skarbem we wsi – mówi Bartosz i dodaje, że jabłkami z Sierosławia koło częstowało gości z zagranicy, w tym nawet Azjtów.
Kiedy już dostali pierwszą dotację z ARiMR, postanowili się czegoś za te pieniądze nauczyć. Postawili na warsztaty serowarskie, które zrealizowali z Akademią Siedliska Pod Lipami. Teraz będą szlifować umiejętności i chcą, żeby na stoisku na kolejnych dożynkach oprócz jabłek pojawiły się także ich dojrzewające sery. Ania ma za sobą pierwsze podejście do takiego sera – udało się jej wyprodukować w domowych warunkach dwumiesięczny ser.
Cyfrowi seniorzy
W sierpniu zorganizowali imprezę „Zakończenie lata” – niezaplanowaną, spontaniczną, niskobudżetową imprezę z konkursami plastycznymi i nagrodami.
– Impreza, jakiej jeszcze we wsi nigdy nie było. Teraz wpisuję ją sobie już w preliminarz stałych zadań sołeckich, bo wiem, że już mi nie odpuszczą – śmieje się Bartosz i cieszy z kolejnej współpracy z kołem.
W planach sołtys ma gromadzenie wspomnień o dawnym Sierosławiu i zdjęć. Ma za sobą wycieczki do archiwów. We wsi mają zabytkowy dwór z początków XX wieku, w którym koło ma swoją salę i kuchnię – to dzięki staraniom sołtysa i przychylności Tadeusza Czajki – wójta gminy. Może się tam spotykać, kiedy zajęta jest świetlica wiejska. Bartosz chciałby zrobić w holu dworu galerię starych zdjęć i zapoznawać ludzi z historią miejsca, w którym mieszkają.
Sierosławskie Cudawianki robiły już i wianki, i stroiki, i świeczki z wosku pszczelego. W kole mają koleżankę, której partner ma pasiekę, i która specjalizuje się w woskowych świeczkach. W grudniu był balik mikołajkowy, na którym chwalili się rękodziełem.
Koło właśnie nawiązało współpracę z lokalną fundacją „Free Time”. W Sierosławiu właśnie odbyło się kolejne spotkanie z malarstwem. Fundacja dostarczyła materiały, a Anna kolejny raz podzieliła się swoją wiedzą. Za chwilę chce zrobić warsztaty, w których podzieli się z koleżankami z koła wiedzą o metodach graficznych. Będą się uczyć linorytu, przy którym, jak mówi Anna, można się prawdziwie relaksować.
– Chcemy aktywizować młodzież, trochę ich uczulać na działania charytatywne, bezinteresowne. Będziemy robić m.in. szarpaki dla psów, które potem chcemy zawieźć do jakiegoś schroniska czy fundacji. Drugą grupą są seniorzy. Wiemy od mieszkańców, że chcieliby oswoić komputery i smartfony. Trochę boją się tego sprzętu, a jednocześnie wiedzą, że może się im bardzo przydać. Warto wtedy jednak zaznaczać, że Internet nie zawsze mówi prawdę – mówi Ania.
Mają nadzieję, że i oni dowiedzą się czegoś od seniorów. A wszystkich bez wyjątku chcą działaniami przekonywać, że w grupie i współpracy siła.
Karolina Kasperek
