W 1 m3 powietrza obory może znajdować się od kilku do kilkudziesięciu milionów drobnoustrojów oraz grzybów. Nie dziwi więc, że środowisko bytowania zwierząt, to jedna z głównych przyczyn pojawienia się stanów zapalnych wymienia i schorzeń racic.
Drobnoustroje mogą znaleźć się w powietrzu i w ściółce nie tylko z kału, ale na przykład w wyniku wypływu mleka z chorych na zapalenie wymienia strzyków. Mogą być także przenoszone między racicami bydła, co pociąga za sobą szereg zagrożeń dla ich stanu zdrowotnego. Obok wydalin chorych zwierząt, źródłem zakażenia powietrza w oborach są również pasze i rozkładająca się ściółka. Największe ryzyko przenoszenia zakażeń występuje w oborach bezuwięziowych. Poszczególne legowiska zajmowane są bowiem przez różne krowy i w przypadku każdej z nich może dochodzić do kontaktu końcówek strzyków wymienia z podłożem, a tym samym, wnikania do kanałów strzykowych chorobotwórczych patogenów. Okazuje się, że z punktu widzenia zakażenia mastitis, najważniejszą grupę krów w oborze stanowią sztuki zasuszone. To w okresie zasuszenia powstaje bowiem największa liczba zakażeń, a szczególnie na nie podatne są zwierzęta utrzymywane na głębokiej ściółce. Pomimo że głęboka ściółka jest doskonałym, bo zbliżonym do naturalnych warunków systemem utrzymania, to trzeba pamiętać, że fermentująca słoma to również idealne miejsce do namnażania się chorobotwórczych drobnoustrojów....
