Uprawa warzyw w sierpniu
Cykoria to warzywo rzadko uprawiane, choć zawiera wiele cennych składników odżywczych. I nie chodzi tu tylko o cykorię, którą pędzimy zimą, lecz także o cykorię liściastą, która tworzy rozetę liści zamiast główek, czy cykorię sałatową, radicchio, zwaną czerwoną, która charakteryzuje się czerwono-fioletowymi liśćmi z wyraźnymi białymi nerwami. Uprawa cykorii liściowej, jak i sałatowej, jest dziecinnie prosta i doskonale poradzą sobie z tym początkujący ogrodnicy. Wystarczy jej średnio żyzna ziemia – ani zbyt lekka, ani zbyt ciężka, o pH 6–7, i słoneczne lub półcieniste stanowisko. Ponieważ cykoria lubi dobrze uprawioną ziemię, warto ją przekopać na głębokość szpadla. Nasiona cykorii uprawianych dla liści, odmian niepotrzebujących pędzenia, wysiewamy do końca sierpnia na głębokość 1–1,5 cm, w odstępach 12-centymetrowych, w rzędach odległych co 30 cm. Po około 30 dniach już można podskubywać liście.
Cykoria endywia wymaga gleb niezbyt zwięzłych, przepuszczalnych, bogatych w próchnicę, o pH 6–7, stanowisko słoneczne lub półcień i zaciszne. Endywię uprawia się głównie jako poplon po wcześnie schodzących warzywach z wykluczeniem sałaty i cykorii. Uprawia się ją głównie z rozsady, którą sadzimy w rozstawie 30 × 30 cm. Jeśli siejemy wprost do gruntu, siewki, które wzeszły zbyt gęsto, należy przerwać. Częstym zabiegiem jest bielenie liści, które polega na związaniu jak najwyżej wszystkich liści, gdy osiągną swą docelową długość, by nie docierały do jej wnętrza promienie słoneczne. Endywię można również stosować niebieloną, wówczas do spożycia wykorzystujemy jedynie liście wewnętrzne.
Zobacz też: Letnie cięcie winorośli krok po kroku. Co usuwać, a co zostawić?
Radicchio, czyli cykoria czerwona, ma najczęściej intensywnie czerwony, czerwono-fioletowy lub purpurowy albo białokremowy kolor. Liście zebrane w podłużne, stożkowe lub okrągłe niczym u kapusty główki, tyle że dużo mniejsze z białymi żyłkami. Nasze warunki klimatyczne są doskonałe do jej uprawy, wymagania ma podobne do sałaty. Gleba o pH 6–7, stanowisko głęboko uprawione, gleba żyzna, próchniczna i przepuszczalna, o dość dużej wilgotności, szczególnie podczas suszy. Powinna rosnąć na stanowisku słonecznym lub w półcieniu. Nasiona umieszczamy na głębokość 1–5 cm w rzędach odległych co 30 cm, siewki należy przerywać, by odstępy między roślinami wynosiły około 20 cm.
Kapusta pekińska, podobnie jak cykoria, nie ma zbyt dużych wymagań glebowych – wystarczy jej gleba bogata w próchnicę, szczególnie polecana jest gleba gliniasto-piaszczysta, o pH 6–7, głęboko uprawiona. Nasiona wysiewamy w rzędy odległe od siebie co 40 cm, zachowując odstęp między roślinami w rzędzie około 30 cm, umieszczając je na głębokości 1 cm. W takiej odległości sadzimy uprawianą z rozsady, sianą wprost do gruntu – po wschodach siewki przerywamy. Polecane odmiany to m.in. Mirako F1, Orient Ekspres F1, Emiko F1.
Roszponka, zwana również roszpunką, dorasta do 25 cm wysokości i jest rośliną łatwą w uprawie. Wymaga stanowiska słonecznego, ale nie pogardzi również półcienistym. Najlepsze podłoże to gleba żyzna, próchnicza, o pH 6–7. Siewu wprost do gruntu dokonujemy w przypadku uprawy poplonowej od początku sierpnia do września. Roślina bardzo szybko rośnie. Nasiona wysiewamy na głębokość 1 cm, co 10 cm w rzędzie, zachowując odstęp 15–20 cm między rzędami. Wśród odmian są Vit, Verte de Cambrai i Coguille de Louvier.
Rukola, inaczej rokietta siewna, jest również warzywem łatwym w uprawie. Stanowisko najlepiej z wystawą słoneczną lub półcieniste, gleba żyzna, próchnicza, o pH 6–7. Nasiona wysiewamy do września na głębokość 0,5 cm, w rzędzie 5–15 cm, zachowując odstęp między rzędami od 15 do 25 cm.
Szczaw jest rośliną wieloletnią, której uprawa nie sprawia problemów. Lubi stanowisko słoneczne, ale udaje się również w półcieniu. Roślinę można wysiewać w uprawie jesiennej w sierpniu, a nawet we wrześniu. Nasiona umieszczamy na głębokość 0,5–1 cm, w rzędzie co 10–15 cm, zachowując odstęp między rzędami około 30 cm. Zbiorów liści dokonujemy zazwyczaj w kolejnym roku. Polecane odmiany to: Szczaw Lyoński Zielony i Szczaw Belwilski.
Szpinak jest również łatwy w uprawie. Wymaga gleby żyznej, próchniczej, piaszczysto-gliniastej o pH 6,5–7,2. Siewu poplonowego dokonujemy w sierpniu. Można spróbować wysiewu we wrześniu – październiku, ale wówczas zbiory przypadną na drugi rok w kwietniu – maju. Nasiona umieszczamy w glebie na głębokość 2–3 cm, w odstępach co 5 cm, w rzędzie przy 20-centymetrowych odstępach między rzędami. Można wysiać go gęściej i stosować przerywkę w miarę wzrostu. Wśród odmian znajdziemy popularny Matador, Asta F1, Olbrzym Zimowy oraz BIO Winterreuzen.
Małgorzata Wyrzykowska
