Pasożyty „drenują” zdrowie i kieszeń

Dlaczego zwierzęta zarażone którymkolwiek z pasożytów tracą mleczność? Związane jest to przede wszystkim z osłabieniem ich odporności, co prowadzi do zwiększonej wrażliwości zwierząt na wszelkiego rodzaju zakażenia. Bydło, które jest nosicielem pasożytów ma również mniejszy apetyt i gorzej wykorzystuje pasze, przez co traci masę ciała. Ponadto, pogorszeniu ulegają także parametry rozrodu. Do najpowszechniej występujących w naszym kraju pasożytów bydła należą nicienie żołądkowo-jelitowe oraz pasożyty płucne wywołujące diktiokaulozę. Wprawny hodowca jest w stanie określić, które krowy w stadzie mają robaki. Najłatwiej to poznać po kondycji zwierzęcia i wyglądzie sierści.

Wśród nicieni żołądkowo-jelitowych zarówno w Polsce, jak i w Europie najczęściej występującym jest nicień wywołujący ostertagiozę. Zarażone tym nicieniem zwierzęta wydalają wraz z kałem jaja, z których rozwijają się larwy bytujące w źdźbłach trawy. Stanowią one zagrożenie dla innych, pasących się sztuk. Larwy te są bardzo odporne nawet na ekstremalne warunki środowiska. Bez trudu mogą przetrwać zimę i zagrażać stadu w kolejnym sezonie pastwiskowym. W 1 kg trawy może znajdować się do kilku tysięcy larw. Charakterystycznymi objawami inwazji tym pasożytem są biegunki, zaparcia, wyniszczenie organizmu, brak apetytu, niedokrwistość, a typowe dla tego schorzenia zmiany występują na błonie śluzowej trawieńca. Są to guzki, w których znajdują się drzemiące larwy. Jak odporne na warunki środowiskowe są pasożyty najlepiej może świadczyć fakt, że larwa tasiemca może przeżyć nawet 2 lata.

Kolejnym, powszechnie występującym pasożytem (tym razem płucnym) jest pasożyt wywołujący chorobę diktiokaulozę. W organizmie żywiciela odbywa on długą wędrówkę, by ostatecznie umiejscowić się w płucach. Następnie zamyka oskrzela, powodując duszność, kaszel, ropne wypływy z nosa, a często staje się przyczyną upadku zwierzęcia. W naszej strefie klimatycznej bardzo powszechne są inwazje świerzbowca bydlęcego: drążącego, naskórnego i pęcinowego. W zależności od gatunku pasożyta, zmiany chorobowe mogą być umiejscowione w różnych okolicach skóry zwierzęcia i występują w postaci guzków, pęcherzyków, zgrubień, strupów, wyłysień i świądu.

Kiedy najlepiej odrobaczać bydło? Zaleca się, aby zabieg przeprowadzać dwukrotnie w ciągu roku. Pierwszy raz właśnie na wiosnę, w oborze, jeszcze przed wyprowadzeniem stada na pastwisko. W ten sposób zwierzęta będą mogły pozbyć się wszystkich form inwazyjnych pasożytów, czyli jaj, larw i form dojrzałych. Na polskim rynku dostępnych jest wiele preparatów przeciwpasożytniczych dla bydła, jednak jedynym, który nie ma okresu karencji na mleko jest Eprinex Pour On. Drugą zaletą tego preparatu jest możliwość jednoczesnego odrobaczenia całego stada, niezależnie od fazy laktacji.

Beata Dąbrowska